Mapa Thesku
Aliasy
Brama Wschodu
Region
Północno-wschodni Faerûn
Stolica
brak
Ustrój
Oligarchia
Populacja
Thesk jest oligarchicznym państwem zamieszkałym przez ok. 850 000 ludzi, gnomów i orków. Tutejsi osadnicy to w większości farmerzy, bądź kupcy. W tym odległym państwie swój początek ma Złoty Szlak - główny trakt handlowy prowadzący do Kara-Tur. Daje on mieszkańcom Thesku wielkie korzyści materialne, jak i kulturowe. Z racji styczności mieszkańców tej krainy z różnymi kulturami, jej obywatele są o wiele bardziej tolerancyjni, niż pozostali Faeruńczycy.[1][2]
Historia[]
Thesk niegdyś było częścią wielkiego imperium Narfell, jednakże pod wpływem wydarzenia zwanego Wielką Pożogą w -150 DR, które zniszczyło cesarstwo niemal doszczętnie, niewiele zostało z tego obszaru.[3] Region ten pozostał prawie całkowicie opustoszały, aż do 970 DR. Wtedy to Windyn Balindre odkrył szlak handlowy do Kara-Tur, co spowodowało, że do Thesk zaczęli napływać imigranci z Impilturu z nadzieją na zysk.[4] W 926 DR Balindre wraz z nowymi osadnikami założył miasto Telflamm.[5] W 1177 DR Księżna Delile Balindre oświadczyła niezależność Telflammu oraz całego Thesk od Impilturu.[6]
W 1086 DR Thay najechało i opanowało dwa najbardziej wysunięte na południe miasta Thesku, Nethjet i Nethentir.[7] 25 lat później, w 1110 DR, Thay zaatakowało ponownie, tym razem miasto Phent, jednak połączone siły Thesku i Impilturu zdołały odeprzeć Czerwonych Czarodziejów.[8] Po tym wydarzeniu relacje pomiędzy tymi dwoma narodami znacznie się polepszyły, co zaowocowało założeniem pierwszej enklawy w Telflamm w 1351 DR.[9]
W 1360 DR tuigańska horda prowadzona przez Władcę Koni Yamuna Khahana wylała się z Ziem Hordy zapoczątkowując wielką inwazję na Faerûn. Aby uchronić Krainy przed zagładą władcy Zachodnich Ziem Centralnych prowadzeni przez Króla Azouna IV zawarli sojusz złożony z sił Cormyru, Dolin, Hillsfar, Kruczego Urwiska, krasnoludów z Gór Ziemnej Opoki i innych w celu powstrzymania najeźdźców. Prócz tego Sembia dostarczyła niezbędnych zasobów, a Twierdza Zhentil wysłała 1000 orków. Ogółem siły obrońców liczyły 28 000 walczących, zaś siły najeźdźców były w liczbie 100 000. Pomimo ogromnej przewagi liczebnej atakujących, obrońcy zdołali ich odeprzeć w bitwie pod Phsant.[10] Wschodnia część Thesk znalazła się w kompletnej ruinie, lecz dzięki odparciu hordy, wznowiono handel z Kara-Tur, co oznaczało dla tego regionu napływ nowych zysków niezbędnych do naprawienia szkód. Orkowie zdecydowali się zamieszkać w Thesk i zacząć nowe życie pośród cywilizacji. Początkowo pierwotni mieszkańcy podchodzili do tego niechętnie, lecz z czasem przyzwyczaili się do nowych rówieśników.
W 1364 DR piraci zwani Szczękami Rekina zaatakowali osłabione Thesk, zdobywając Telflamm i robiąc sobie z miasto port macierzysty. Sielanka piratów skończyła się równie szybko, jak się zaczęła, gdyż Mistrzowie Cienia wypędzili nieproszonych gości jednocześnie stając się bezkonkurencyjnymi, jeśli chodziło o wpływy w mieście.[11]
We wczesnych latach piętnastego stulecia, Tai Shing - bohater z dynastii Shou, z powodzeniem zdołał wypędzić wszystkie przestępcze szajki poza Phsant, dzięki czemu stał się Pierwszym Lordem Phsant, a później pierwszym suzerenem całego Thesk. Po jego śmierci w 1453 DR Thesk zostało bez władzy pozostawiając kupców, szlachtę i gangi, jako kandydatów na władcę tego obszaru.[12]
Żeglarstwo[]
Statki z Thesku zazwyczaj noszą nazwy pochodzące od nazw towarów przez nie transportowanych.[13]
Polityka[]
Z racji swego bogactwa, w Thesk każdy obywatel, który stanie się odpowiednio bogaty zostaje burmistrzem i wstępuje do Rady Burmistrzów. Rada ta jest główną organizacją rządzącą państwem.[2] Wielu przybyszów uważa Telflamm za stolicę Thesku, jednak tutejsza rada nie uznaje żadnego miasta za stolicę.
Geografia[]
Thesk leży pomiędzy Płaskowyżem Thay, a Lasem Lethyr. Jego linia brzegowa stanowi wschodni wycinek wybrzeża Morza Spadających Gwiazd, co jest też znane jako Wschodni Przesmyk. Większość nadbrzeża to skały, lecz istnieją porty w takich miastach jak Milvarune, Nyth oraz Telflamm.[14]
Ashanath[]
Ashanath to niezamieszkany obszar państwa. Pomimo swych żyznych ziem, nikt tu nie zakłada osiedli z powodu częstych sezonowych tornad.[2]
Osadnictwo[]
- Phsant
- Miasto słynące jako miejsce bitwy, gdzie rozbita została tuigańska horda. Większość jego mieszkańców to orkowie, którzy po udanym rozgromieniu napastników postanowili zamieszkać w tym rejonie.[2]
- Telflamm
- Jest to największe i zarazem niezależne miasto-państwo w Thesk. Mieszka tutaj ok. 23 500 osadników pod oficjalnymi rządami księcia kupców, jednak oficjalne rządy są sprawowane przez gildię złodziei zwaną Mistrzami Cienia.[2]
Góry[]
- Góry Smoczej Paszczy
- Stanowią naturalną granicę pomiędzy Thesk, a Aglarondem na wschodzie. Swoje siedziby ma tutaj wiele gnomów.[2]
- Góry Thesk
- Położone w centrum krainy, góry te są bardzo nieprzyjazne i niebezpieczne z powodu częstości lawin. Eksploatowane tutaj kopalnie rud żelaza spełniają, czasem nawet z nadmiarem, zapotrzebowanie kraju na ten surowiec.[2]
Referencje[]
- ↑ Ed Greenwood, Sean K. Reynolds, Skip Williams, Rob Heinsoo (2004). Zapomniane Krainy Opis Świata 3 edycja, p. 162. Wizards of the Coast, ISA. ISBN 83-88916-97-1.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Ed Greenwood, Sean K. Reynolds, Skip Williams, Rob Heinsoo (2004). Zapomniane Krainy Opis Świata 3 edycja, p. 163. Wizards of the Coast, ISA. ISBN 83-88916-97-1.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 57. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 109. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 113. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 124. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 118. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 119. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 140. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 144. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Brian R. James i Ed Greenwood (Wrzesień, 2007). The Grand History of the Realms, p. 147. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4731-7.
- ↑ Bruce R. Cordell, Ed Greenwood, Chris Sims (Sierpień 2008). Forgotten Realms Campaign Guide, p. 182. Wizards of the Coast. ISBN 978-0-7869-4924-3.
- ↑ Steven E. Schend (1999). Sea of Fallen Stars, p. 16. TSR, Inc. ISBN 0-7869-1393-2.
- ↑ Steven E. Schend (1999). Sea of Fallen Stars, p. 10. TSR, Inc. ISBN 0-7869-1393-2.